Elk weekend lees ik verschillende kranten. Uit die kranten kies ik een zin. Deze zin vormt de inspiratie voor mijn blog.
Zin van de week: durf op je smoel te gaan?
Afgelopen weekend genoot ik van een leestafel vol met kranten tijdens een weekendje Spa met dochter. In het Dagblad van het Noorden las ik deze zin.
Het ‘ Ga op je bek festival’ werd al eens eerder gehouden in Utrecht. Dit jaar krijgt het een veel vervolg met het Grote Faalfestival in Tivoli/Vredenburg in Utrecht. Remko van der Grift organiseert het samen met Saakje Bakker, zijn gefaalde relatie. Het stel is, zo vertelt Van der Grift niet meer samen maar ze werken wel samen.
In mijn Jeugd kende ik het woord falen niet. Het lijkt voor mij dat het woord toen nog niet bestond. Altijd je beste doen was mijn levensmotto. Dat heeft me veel gekost; het leven had heel wat gemakkelijker kunnen zijn als ik destijds iets geweten had over faalangst.
Werkzaam in het onderwijs ging ik een faalangstcursus volgen, zogenaamd om mijn leerlingen te begeleiden. Ik begreep hen die er last van hadden steeds al goed, maar wist niet dat het door mijn eigen ervaringen kwam. Door de kennis die ik opdeed tijdens de cursus ging ik hierdoor iets begrijpen over mijn eigen angsten.
Arjan van Dam schreef ‘De kunst van het falen’. In zijn boek leert hij ons dat we ons doorgaans te veel richten op het eindresultaat. In plaats van de focus daar op te leggen adviseert hij mensen om zich te richten op het leren, daarin risico’s te durven nemen en niet bang te zijn om fouten te maken.
Angst loslaten om fouten te maken, gaat niet zonder slag of stoot. De groeitheorie aanhangen in plaats van werken aan het eigen leerdoel, is zonder meer effectief. Van Dam raad ons aan: ‘Probeer falen tot een kunst te verheffen’.
Het faalfestival heb ik dit jaar helaas gemist. Het verslag over de bijeenkomst heeft me geleerd dat er velen met mij samen last hebben van faalangst en dat het plezier om te willen leren hier niet onder hoeft te lijden.
Ik ga oefenen om op mijn smoel te gaan. Durf jij het ook aan?
