De zin van Lies Visschedijk: Blij met de huidige levensfase.
Tussen de generaties vrouwen die het dichtst bij me staan zit steeds dertig jaar leeftijdsverschil. Toen ik zestig werd, blies mijn zwangere dochter dertig kaarsjes uit. Moeder vierde haar negentigste verjaardag met een groot feest. Drie vrouwen in heel verschillende levensfasen. Het jonge leven waarbij gezin en werk vorm krijgt naast een druk sociale leven. Het leven van moeder is in de laatste fase gekomen, zij neemt steeds meer afstand van alles wat om haar heen gebeurt. Ik ben van de tussengeneratie: ik mag oppassen op mijn kleinkind en ben mantelzorger voor moeder.
Lies Visschedijk is als actrice bekend van Gooische vrouwen en Alles is liefde. Net voor de coronacrisis werden de opnames van Soof 3 afgerond. Hoewel de rol van Soof goed bij haar paste is ze er nu na drie films wel klaar mee. In weekblad Margriet wordt Visschedijk uitgebreid aan het woord gelaten. De strekking van de tekst is dat ze heel blij is met haar huidige levensfase. Haar vriendinnen hadden haar al gezegd dat er een veel leukere fase in het leven aan zat te komen, waarin je niet meer geplaagd zou worden door hormonale toestanden, maar dat je de kern bereikt van wie je bent.
Joan Anderson schreef de boeken Een jaar aan zee, Weekend aan zee en Samen aan zee, met als subtitel: vind jezelf nadat je jaren voor anderen hebt gezorgd. Joan Anderson trouwde op latere leeftijd met psycholoog Erik Erikson. Erikson formuleerde gedurende zijn leven acht levenfasen. Na zijn dood voegde Joan daar, naar haar eigen inzicht een negende fase aan toe: de fase van gerotranscendentie; de capaciteit waarin je je eigen fysieke aftakeling moet overstijgen en aanvaarden.
Ook in de Antroposofie gaat men uit van levensfasen. De opdracht ligt volgens deze benadering in de voorbereiding op de dood. Dit kan op twee manieren. Je hebt de ervaringen in het leven omgezet door er verantwoordelijkheid voor te nemen en straalt liefde en wijsheid uit in deze fase of je verliest het gevoel voor dit leven. Dat kan zich uiten in verstarring, angst en een gevoel van zinloosheid.
Gedurende het leven volgen steeds nieuwe levensopdrachten. Iedere fase heeft z’n mooie kanten, zelfs de laatste, die van de transcendentie. Het is verrijkend om te zien hoe een overgrootmoeder geniet van de aanwezigheid van de jongste generatie. Het jonge en het oude leven zijn voor even verenigd. Een zinvolle ervaring voor alle aanwezige generaties.