De zin van Bregje Hofstede: schrijven is voor mij meer dan een beroep. Het is een zingevende activiteit.
EINDTOETS
Zinnen aanvullen. Een goed begin …. heeft weinig zin. Eén van mijn broers kwam met de antwoorden thuis, die hij gaf bij het maken van de eindtoets van de basisschool. Het door hem gegeven antwoorde bleef een gevleugeld gezegde in ons gezin. Woordgrapjes deden het goed bij ons thuis. Verbasteringen, omwisselingen van beginletters, en andere manieren om een begrip te koppelen aan humor. Het woord humor dat mijn vader overigens altijd uitsprak met de klemtoon verkeerd, op het laatste deel van het woord.
VERTAALPRIJS
Bregje Hofstede is een 32-jarige schrijfster die in Frankrijk woont. Samen met haar oom Rokus Hofstede, een vertaler die woonachtig is in België. Hij won een prestigieuze prijs, de Martinus Nijhoff Vertaalprijs 2021. Nicht en oom zijn afkomstig uit een zeer talige familie. Beiden herinneren zich de woordgrapjes die vooral flauw waren. Bregje schreef onder andere het boek De herontdekking van het lichaam, dat gaat over burn out en Slaap vatten over de strijd tegen slapeloze nachten.
ZINGEVEND
Op de vraag van de interviewer of vertalen iets voor Bregje zou zijn antwoord ze ontkennend. Zij legt de nadruk op het schrijven als iets wat wezenlijk voor haar is. “Meer dan een beroep is het mijn manier om duiding te zoeken voor wat ik zie en meemaak, een zingevende activiteit”. Voor Bregje is het, in tegenstelling tot haar oom Rokus belangrijk dat ze zelf de structuur van een verhaal mag verzinnen.
Lees het hele artikel in Trouw:
https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/1228/articles/1336659/122/1
RIJTJES
Als ik schrijf- of rekenschriftjes van vroeger zie krijg ik nog steeds een warm gevoel. Letters naschrijven; rijtjes sommen waar het antwoord ingevuld moet worden. Met veel plezier denk ik aan mijn lagereschooltijd terug. Blijkbaar was ik een leergierig kind. Een nieuw schrift was het gevoel van rijkdom; beginnen met een schone lei.
SCHRIJF
Julia Cameron is auteur van The Artist’s Way. Zij adviseert om iedere dag minstens drie bladzijden vol te schrijven. Zij zegt dat schrijven helpt om je binnenwereld in kaart te brengen. Dat doe je volgens Cameron door elke dag te schrijven. Ook als je niets weet om te schrijven, schrijf je. Lege pagina’s die je dagelijks schrijvend gaat vullen zodat het een manier van leven wordt met als neveneffect dat je je leven op orde brengt.
ZINNEN
Niet altijd ervaar ik een lege pagina als een bron van vreugde. Die komt om de hoek kijken als de pagina gevuld is. Het proces van het schrijven van een stuk begint met een beeld. Door schrijven worden wazige beelden steeds scherper. Langzamerhand vormen de zinnen een geheel. Zoals Hofstee zegt: een zingevende activiteit. Letterlijk!
ETENSTIJD
Wat rook het lekker in de keuken van het oude wringhuis, vooral aan het eind van de middag als we hongerig uit school kwamen. Moeder kookte in de keuken die deel uitmaakte van het wringhuis van de boerderij het eten terwijl wij, de kinderen aan tafel zaten te spelen, maar vooral ruzie maakten. Ze haalde ons vechtend uit elkaar en vroeg enigszins geïrriteerd wat er aan de hand was. Natuurlijk gaven beide ruziënde partijen elkaar de schuld. Natuurlijk lag het nooit aan mij.
WIJS
In dagblad Trouw vertellen meer of minder bekende Nederlanders over hun persoonlijke leefregel of een inspirerende zin. Schrijver en presentator Özcan Akyol valt het op dat veel mensen hun frustratie in deze tijd botvieren op anderen, of hun ellende bij anderen neerleggen. Hij pleit ervoor dat mensen een bepaalde lenigheid aan de dag moeten leggen in plaats van steeds naar anderen te wijzen. “Als ik vind dat dingen niet goed lopen moet ik naar mezelf kijken, hoe ik betere energie kan geven of ervoor kan zorgen dat de dingen wel gaan zoals ik wil.” Boven het artikel geeft hij zijn inspirerende zin weer. “Een wijs mens zoekt het in zichzelf, een dwaas in anderen.”
INTERVIEWS
Ik ben een fan van Akyol. Zoals hij vragen kan stellen in verschillende televisieprogramma’s ken ik geen ander. Oprecht nieuwsgiering, maar soms net tot het randje van wat kan, is zoals ik met ietwat gekromde tenen luister naar zijn interviews. Naast nieuwsgierig is hij wijs en volgens mij weet hij dat ook van zichzelf. Van hem kan ik het hebben omdat hij het ook toegeeft dat hij bepaalde zaken niet beheerst.
WIJZEN
Doe jij dat ook weleens? Naar een ander wijzen? Lange tijd was het heel gewoon om de ander te ‘blamen’, maar de laatste tijd loopt het de spuigaten uit. Ik zet de televisie de laatste tijd uit wanneer de praatprogramma’s beginnen. Steeds weer een andere deskundige die het zo goed weet. Niet zelden wordt er gewezen naar anderen of groepen in de samenleving die het fout doen.
ANDERS
Sinds ik jaren geleden iemand hoorde opmerken dat jij als je naar een ander wijst met drie vingers naar jezelf wijst kan ik het zelf niet meer doen. Ik ben bewust geworden van het gebaar. Is het ook zo: ben je altijd zelf schuldig als je een ander de schuld geeft? Akyol verwoordt het als volgt: misschien moet ik het conflict met mezelf aan gaan in plaats van kijken wat de ander in mijn ogen niet goed doet.
OEFENEN
Afgelopen weekend las ik in een andere krant een stuk over de mensen die wij al snel de Corona wappies noemen; mensen die anders tegen de Corona pandemie aankijken dan ik. Zij die zeggen dat de huidige maatregelen niet goed zijn. Ik las het artikel en begin in te zien dat de anderen waar ik geneigd ben naar te wijzen en ze daarmee af te wijzen, het anders zien, maar dat ze zeker ook goede punten aanvoeren. Ik ben het Özcan Akyol eens en probeer net als hij, wijsheid in te zetten om ‘het’ in mezelf te zoeken. Ik blijf oefenen.”