Als vroeger de sirene ging omdat er brand was in het dorp ging het er hilarisch aan toe. Zowel mijn schoonvader als mijn zwager lieten, bijna letterlijk, alles uit hun handen vallen, sprongen op hun fiets of renden op klompen of sokken naar de brandweerkazerne waar ze zich snel omkleedden, in de brandweerauto sprongen en zich als groep met loeiende sirenes naar de brand spoedden.
De tijden zijn sterk veranderd vergeleken bij veertig jaar geleden. Toen had het nog iets komisch, de rennende brandweerlui op weg naar de ramp. In de jaren daarna hoorde ik van rampenbestrijders schokkende verhalen van reddingsoperaties met niet zelden een dodelijke afloop. Ik vroeg me dan weleens af hoe de hulpverleners met de ervaringen die zij bij hun werk op deden, omgaan. Krijgen ze er hulp bij of moeten ze dat binnenshuis oplossen door erover praten met hun partner?
In de Trouw van 20 september vertelt Leon Bal over zijn werk. Hij is brandweerman en geestelijk verzorger. Hij combineerde zijn werk als dominee met de vrijwillige taken bij de brandweer. Nadat hij had opgemerkt dat er meer hulp nodig is voor een brandweerman of – vrouw bij het uitvoeren van hun taken, kreeg hij de gelegenheid om brandweermensen geestelijk bij te staan. Bovendien startte hij promotieonderzoek naar diepere drijfveren bij brandweerlieden.
Bij de hulpverlening aan hulpverleners heb je als geestelijk verzorger een belangrijke taak. Leon Bal doet dat met zijn eigen ervaring als brandweermand op de achtergrond: “Ik probeer mensen tevoorschijn te luisteren”. Hij is bij zijn werk gesteund door de kennis van Machteld Huber, die een belangrijke bijdrage heeft geleverd in de wereld van de therapieën. De positieve psychologie die zij uitdraagt gaat uit van de vraag of mensen regie hebben over hun fysieke, emotionele en sociale uitdagingen in het leven. In haar zingevingsmodel kun je als het ware opzoeken welke waarden belangrijk voor je zijn in het leven.
Uit de tekst in de krant citeer ik brandweermand en geestelijk verzorger Bal: “Bij mij gaat het om de hoop van het leven, het goede van de mens. Maar ook om een onvervuld verlangen om je eigen leven betekenis te geven.” Wat een prachtige bijdrage van dagblad Trouw om aandacht te schenken aan een de stem van een brandweerman die met zijn verhaal recht doet aan hulpverleners. En daar mee een postuum eerbetoon aan mijn schoonvader en met hem allen die zich ingezet hebben als brandweerman, brandweervrouw of andere hulpverlener.