De zin van: Robert van Putten: “Hoe houden we dit in vredesnaam vol?”
STUDIE
Er stond een grote streep in de familieagenda. Deze week zou ik afreizen naar Duitsland voor een aanvulling op mijn logotherapie opleiding. Tijdens de studie kreeg ik les van een Logotherapeut die met kankerpatiënten werkt door hen te begeleiden op het gebied van textiel. Haar project heet Farben noch Narben, wat zoveel betekent als Textiel verven om de littekens te vergeten die de ziekte met zich meebrengt. Ik kreeg een unieke kans om door Anna Maria opgeleid te worden. Helaas kan de reis door corona niet doorgaan.
PODCAST
De hele week vind ik geen inspirerende zin in de krant, op de radio of televisie. Zelfs de beluisterde podcastst op internet leveren geen stof tot schrijven op. Dan maar geen blog deze week ben ik geneigd te denken. Totdat ik zaterdag de krant opensla. Op de voorpagina van dagblad Trouw lees ik een artikel van Lodewijk Dros waarin hij mijn zorgen verwoordt. Bovenaan het artikel is de inleiding: “Hoe bewaren we ons geduld nu het kabinet opnieuw strengere beperkingen oplegt?
FILOSOOF
De Renkumse filosoof Robert van Putten is afgelopen jaar gepromoveerd op onderzoek naar maakbaarheid. “Als bevolking van Nederland zijn we gewend dat we de werkelijkheid naar ons hand kunnen zetten. Maar”, vervolgt hij: “we zijn orde en overzicht kwijt in deze crisis. Menigeen vraagt zich af hoe houden we dit in vredenaam vol?” Volgens van Putten moeten we gaan accepteren dat verlangens niet worden vervuld, en soms zelf helemaal niet.
PERSCONFERENTIE
Vrijdagavond zaten we er weer klaar voor. De zoveelste persconferentie van de premier en minister van Volksgezondheid. Ze legden uit, schetsten het verloop, vroegen om begrip, maar legden ook nieuwe beperkingen op. Wederom kunnen we s avonds niet meer naar de film, de yogalessen die in ons dorp worden verzorgd kunnen geen doorgang vinden, de sporthal blijft s’ avonds gesloten. Alles gaat dicht om vijf uur.
CHILLEN
Hoe houden we dit vol, vraag ik me ook af. Voor ouderen en jongeren maak ik me zorgen. Ouderen die alleen wonen moeten veel inleveren nu ze vaker aan huis zijn gekluisterd. Het meest heb ik te doen met de leeftijdsgroep van de middelbare scholieren. Om je leven vorm te geven heb ik je leeftijdsgenoten nodig waar je mee kun chillen.
LICHT
Nu mijn geplande reis niet doorgaat heeft mijn geduld ook bij mij plaatsgemaakt voor ongeduld. Hoe houden we het vol? Vandaag was het de eerste zondag van advent. Een periode van afwachten, afzien wellicht, maar ook een periode waarvan we weten dat het lichter gaat worden. We kijken uit naar het licht. Er komen betere tijden!
Wil je praten over je situatie of over je zorgen? Maak een afspraak voor een vrijblijvend gesprek.