In coaching en familieverhalen gaat het vaak over zin-geving, de zin van het leven.
De krant biedt mij vaak inspiratie in mijn werk als coach en schrijver. Mijn wekelijkse blog gaat over deze inspiratiebron. Wekelijks kies ik een zin uit het nieuws. Aan de hand hiervan ontstaat mijn blog.
Mijn zin uit de krant: de kracht van imperfectie
De Gooi- en Eemlander heb ik een week gemist. Ik was aan het wandelen in Engeland. Van tevoren bedacht ik dat ik gewoon blijf lezen via de kranten-app als ik van huis ben, maar dat gebeurt natuurlijk niet. Veel te druk met andere dingen!
Fotografe Evelyn Prins uit Bunschoten heeft lichamelijke beperkingen die ze inzet als fotograaf. Ze geeft aan gebruik te maken van haar imperfectie. Door de beperking van de fotograaf voelen vrouwen zich prettig, misschien vooral veilig, om zich op de gevoelige plaat te laten vastleggen.
Mijn zus en ik liepen de Hadrian Wall, het pad langs de Romeinse muur tussen Engeland en Schotland. In maart maakten we kennis met de wandeltocht. Toen waren er bijna geen wandelaars; veel te vroeg in het seizoen was het. nu dan het vervolg. Voorbereiden is niet echt mijn sterkste kant, dat mag duidelijk zijn. Het mag ook bekend zijn. Ik geef het gewoon toe dat daar mijn kracht niet ligt. Er ging van alles mis: overnachtingen die niet geboekt waren; een wandeling via een omweg liep door een veld met koeien. Wij durfden niet meer verder omdat de stier wel erg agressief overkwam. Nog veel meer ‘blokkades’ waren er. Ondanks alles kijk ik terug op een heerlijke wandelweek.
De Engelsen hebben mijn hart gestolen. Ik heb mijn vooroordeel opgeschort. Ze zullen hun redenen wel hebben ten aanzien van de Brexit. Ik denk nu beter te begrijpen dat ze niet bij het vasteland willen horen.
Aan het staatbeeld kun je een volk misschien niet beoordelen, maar het geeft wel een beeld. De mensen in de stad lopen er, veel minder dan bij ons, volgens de laatste mode bij. Of is het een gevolg van een mindere economische vooruitgang dan bij ons? Tijdens de hernieuwde kennismaking zag ik de kracht van imperfectie van de bewoners van een land dat niet zo nodig deel wil uitmaken van een perfecte economische ontwikkeling maar hun eigenheid wil bewaren.
Volgend jaar ga ik weer wandelen. Mijn nette kleren laat ik thuis.
